Hanna Christa Hilgers

Hanna Christa Hilgers (Hanny) was een Indo-Europese vrouw die op 14 mei 1918 te Bandoeng werd geboren. De Japanners executeerden haar op 6 september 1943 te Batoetoelis. Ze ligt begraven op het ereveld Ancol in Jakarta.In 1993 is in Almere een straat naar Hanny Hilgers vernoemd. Toen de oorlog uitbrak had ze een kantoorbaan bij Reiss & Co, de latere NV Handelsvereeniging, in Batavia. Ze woonde met zus Elizabeth bij haar moeder in de wijk Menteng. Hanny Hilgers zou deelnemer zijn in de verzetsgroep van reserve luitenant L.J. Welter, die in de plaatsen Buitenzorg en Depok actief was. Deze groep-Welter verzamelde inlichtingen over de Japanners voor de Geallieerden, verzamelde wapens en geneesmiddelen. Na een razzia in juli 1942 vluchtte Welter naar Bandoeng. De Japanners arresteerden hem daar in september 1942. Hij is geëxecuteerd op 13 mei 1944 in Batavia. 6)Ten tijde van de capitulatie van het KNIL en de val van Indië was Hanny Hilgers verloofd met de Britse officier en tolk C.Th.W. (Tom) Powell (1 april 1918 – 6 september 1943). Powell was met een andere Britse luitenant, van de Royal Engineers, John L. Appleby op de vlucht en zochten een schuilplaats. Hanny Hilgers bood beiden aan onder te duiken bij haar thuis. Ze wilden eigenlijk Java per boot verlaten maar konden er geen vinden. Om ontdekking te verkleinen vond Hanny Hilgers begin 1943 een nieuwe schuilplaats voor hen in een particulier krankzinnigengesticht te Buitenzorg. Na aankondiging van sluiting ervan volgde verplaatsing naar een derde onderduikadres bij de Indo-Europeaan P. M. Mulder, die in zijn huis al de KNIL-sergeant W. Bechtholt verborgen hield.Hanny Hilgers werkte inmiddels op een kantoor van de Japanners. Daar had zij een collega Milly van den Berg. Zij is later door de Temporaire Krijgsraad die oorlogsmisdaden onderzocht en processen behandelde opgeroepen als getuige om te onderzoeken wie Hanny Hilgers zou hebben verraden en daarmee tegelijk de drie onderduikers. Het proces waarin de officier Murase van de Kenpeitai werd ondervraagd leverde veel onduidelijkheden op. Milly van den Berg beschuldigde een collega Gonda de Haan en haar moeder ervan de verraders van Hanny Hilgers te zijn geweest. De tegenstrijdige verklaringen van alle getuigen leverden niet het duidelijke antwoord op waar de rechters en het publiek behoefte aan hadden. Meest waarschijnlijk was dat Milly van den Berg als maitresse van overste Murase hem over mogelijk verzetswerk van Hanny Hilgers had verteld. Naarmate het proces duurde wezen hun bijgestelde herinneringen steeds meer naar Gonda de Haan als de verraadster. Deze is echter later vrijgesproken en gerehabiliteerd. Vermoeden was ten slotte dat beide dames al van hun schooltijd af Hanny Hilgers niet mochten. Dus een persoonlijk motief lag mogelijk ten grondslag aan het wrede lot dat Hanny Hilgers en de onderduikers zou treffen.Uit verslagen blijkt dat in het kantoor waar Hanny Hilgers en Milly van den Berg werkten, verschillende andere collega’s betrekkingen met de Japanners aangingen. Een belofte van Murase dat tegenover het oppakken van een onderduiker 500 gulden beloning stond, zou de prikkel voor een collega zijn geweest Hanny Hilgers’ activiteiten te verraden aan de Kenpeitai. 7)Hanny Hilgers en haar zus werden in augustus 1943 opgepakt door de Kempeitai. Hun moeder bleef vrij omdat haar gezondheidssituatie het niet toeliet te worden gedetineerd. Een week later volgde de inval bij de familie Mulder. De drie onderduikers zaten in de kelder en beseften wat er zou gebeuren. Ze hadden ieder een handgranaat ter beschikking maar die detoneerden niet zodat ze werden overmeesterd. Appleby, Powell, Bechtholt en Hanny Hilgers werden drie weken later op 3 september standrechtelijk onthoofd, Hanny Hilgers als laatste. In een verslag stond dat Hanny Hilgers een tengere jonge vrouw van 23 was, gekleed in een witte blouse en een rok. 8) Sluiten