Jan Adolf Cornelis van Boeijen

Jan Adolf Cornelis van Boeijen was de zoon van de schoenenhandelaar Gijsbert van Boeijen, geboren te Putten op 7 februari 1887 en Maria Johanna Catharina Kroonstuiver, geboren op 8 maart 1883. Het op het adres Dorpsstraat 38 in Putten woonachtige nederlands-hervormde echtpaar had naast Jan nog twee jongens en twee meisjes. Jan bezocht de christelijke lagere school in Putten en kwam daarna als schoenmaker terecht in vaders bedrijf.Jan van Boeijen was een van de 676 mannen, die tijdens de beruchte razzia in Putten op 1 oktober 1944, gevangen werden genomen. Die dag schijnt hij nog de gelegenheid te hebben gehad zich te verbergen, maar heeft dit uit loyaliteit met zijn stiefbroer Adi Mendel en zijn vriend Henk uiteindelijk toch niet gedaan. Evenals zijn lotgenoten werd Jan overgebracht naar het concentratiekamp Amersfoort. Omstreeks 10 oktober werd hij naar Duitsland getransporteerd. Hij heeft onder andere een tijdje doorgebracht in een kampement in het Noord-Duitse stadje Aurich. Dat blijkt uit een brief van een medegevangene uit Groenlo, die hierover in oktober 1945 schreef aan Jans moeder. Beiden lagen namelijk op hetzelfde kamertje. Kennelijk waren velen van deze kampbewoners ziek, omdat in deze brief wordt vermeld dat Jan de geduldigste van alle zieken was die hij daar had leren kennen. 'Ik heb hem nooit horen klagen en hij was altijd tevreden met hetgeen hij kreeg,' vertelt deze ex-medegevangene. Jan leed aan een hardnekkige dysenterie en had bovendien een beenontsteking. Naderhand zijn beiden overgebracht naar Husum. De briefschrijver geeft aan moeder Van Boeijen te kennen dat hij bij het overlijden van haar zoon Jan aanwezig is geweest. Tevens laat deze rooms-katholieke briefschrijver haar weten dikwijls voor Jan en andere zieken ter bemoediging uit de bijbel te hebben voorgelezen. Clandestien hadden de gevangenen een exemplaar in hun bezit. Moeder Van Boeijen heeft haar erkentelijkheid aan deze man betuigd met een kort berichtje: 'Hoewel bitter bedroefd na het lezen, toch grote dankbaarheid in m'n ziel dat ik dit mocht horen. With a kiss, Moeke.' Sluiten