Berend van Dooren

Over mijn grootvader Berend en zijn broer Johannes doen nog altijd onjuiste verhalen de ronde. Mijn vader kon het eertijds niet opbrengen aan C.B. Cornelissen en J. Slettenhaar uit de doeken te doen wat hij als 17-jarige heeft moeten meemaken. Wat in hun boek In de schaduw van de adelaar werd verteld, deed hij af als onjuist. Vele jaren later vertelde hij Cornelissen alsnog wat er gebeurd is en dat staat in Onvoltooid verleden tijd: het juiste verhaal. Berend, zijn broer Johannes en hun zusters Leen en Jo van Dooren herbergden aan de Deldensestraat in Almelo meerdere Joodse onderduikers. Ook bij de zwager van Johannes, Herman Zindel, zaten Joodse onderduikers. Eén van hen vertoonde zich –tegen de uitdrukkelijke afspraken in- toch achter de ramen zodat het adres verraden werd en in juli 1944 Zindel opgepakt. De onderduikers uit de Deldensestraat werden hals over kop weggebracht en Johannes en Berend doken onder. Maar er gebeurde niets en ze gingen terug naar huis. Daar werden ze na enkele dagen alsnog opgepakt. Hun gezinnen kregen de tip dat ze vanuit Enschede naar Amersfoort zouden worden overgebracht en konden op het station van Almelo afscheid nemen. Het was toen duidelijk dat ze gewelddadig aan de tand waren gevoeld. Herman Zindel en Berend werden naar Duitsland getransporteerd. Johannes was al te ziek voor transport en overleed op 26 augustus in kamp Amersfoort. Berend kwam terecht in Arbeitserziehunglager Zöschen, dat door de gevangenen toen zelf moest worden gebouwd. Het was een berucht dwangarbeiderskamp van de Gestapo met wrede bewakers. Op 10 oktober 1944, kort na Zindel, overleed hij daar door ziekte en ontbering. Rasje Spitz, die bij Berend en Riek van Dooren-Kamp was ondergedoken, overleefde de oorlog en werd met haar ouders en jonger broertje herenigd. Na de oorlog werd nog een zusje geboren die naar Berend werd vernoemd. De familie emigreerde naar Israel waar zij en hun kinderen en kleinkinderen nog steeds wonen. In 1980 werden Berend en Riek posthuum onderscheiden met de Yad-Vashem-medaille. Zie voor Rasjes verhaal westerborkportretten.nl bij Rachel Lena Spitz. Sluiten